Na Wilanowską i z powrotem

Poniedziałek, 10 czerwca 2013 · dodano: 10.06.2013 | Komentarze 0

Ożarów - Warszawa

Brak licznika.

Nie chciało mi się i nie było tego w planie, w dodatku nie miałem na czym. Ale że Kellysa nadawał się do jazdy (o moja biedna dupa...), to jakoś się przemogłem i na niego wsiadłem i pojechałem. Na drodze wiadomo... Samozłomy jadą swoje, nikt nie zwraca uwagi na pionowca, ale da się przepchac, tylko trzeba mieć oczy z tyłu głowy, w tyłku i jeszcze po bokach... (o moja biedna dupa...) Zwłaszcza przy wykonywaniu skrętów. Kierowcy jakoś nie są zainteresowani współpracą, czasami tzreba coś mocniej zasugerować ruchem kierownicy aniżeli na poziomce. (o moja biedna dupa...)
Dojechałem na miejsce z bólem tyłka i nadgarstków, załatwiłem sprawę w minut i wracam. Nie dosć, że boli wszystko, to jeszcze trzeba się na nowo przepychać i kombinować, ale już idzie lepiej, bo już nie na czas, tylko na dojechanie, więc oszczędniej. (o moja biedna dupa...)
Dojechałem do domu i... z wielką radością i ulgą zsiadłem. (o moja biedna dupa...) Moje biedne nadgarstki... Ufff, normalnie sado-maso. Taki sprzęt powinien być wykorzystywany przy przesłuchaniach ;>>>
Do regulacji w Kellysie są tylne hample, ale tam w ogóle tylne koło jest rozcentrowane więc trzeba by tylko te klocki jako takio przybliżyć do obręczy i może da się jeszcze jeździć w razie jakby co. ale i tak chwilami strach w oczach. Co innego jest hamować na SLRze na mokrym, a co innego na Kellysie i mieć świadomość, że jakby co to... protetyk. I chirurg szczękowiec ;>
A na SLRze? Kilka siniaków co najwyżej. Jeśli w ogóle, bo zazwyczaj tylko brud na dupie. (o moja biedna dupa...)